Prawo karne – Adwokat Lidia Kunicka

Zobowiązanym do uiszczenia kosztów postępowania sądowego w sprawach karnych może być oskarżony, skazany, a w niektórych przypadkach także oskarżyciel. Obok kosztów sądowych, które określone są w drodze ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, postępowanie karne wiąże się także z koniecznością poniesienia kosztów wynagrodzenia adwokata. Koszty postępowania sądowego zależą m.in.: od charakteru sprawy, stanu jej skomplikowania, czy też szacowanego nakładu pracy. Każdorazowo wynagrodzenie za prowadzenia sprawy Kancelaria ustala indywidualnie. Klient przed powierzeniem sprawy zna z góry koszty postępowania sądowego.

Opłaty sądowe w sprawach karnych określa ustawa z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych. Część z tych opłat musi być uiszczona przed wszczęciem sprawy, na etapie wnoszenia pisma do sądu. Najczęściej opłaty pobierane są od wniosków lub próśb w postępowaniu wykonawczym np: od wniosku o warunkowe przedterminowe zwolnienie, wniosku o udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności. Z kolei niektóre opłaty sądowe w sprawach karnych określone zostają w wydanym przez Sąd orzeczeniu kończącym sprawę.

To ile trwa rozprawa w sądzie zależy w głównej mierze od zaplanowanych przez Sąd czynności. Pierwsza rozprawa zazwyczaj jest najkrótsza, gdyż Sąd wówczas dopuszcza dowody zawnioskowane przez strony postępowania i wyznacza kolejny termin rozprawy. Na to ile trwa rozprawa w sądzie ma wpływ ilość wezwanych świadków, biegłych jak również okoliczności na jakie będą zeznawać. Im bardziej skomplikowana sprawa, tym czynności jest więcej, a czas rozprawy w sądzie będzie dłuższy.

Osoba zatrzymana lub tymczasowo aresztowana nierzadko nie dysponuje telefonem kontaktowym do adwokata. Tymczasem aby ustanowić obrońcę w sprawie wystarczy, że kontakt zostanie nawiązany przez osobę bliską. W praktyce taka osoba udziela tzw. tymczasowego upoważnienia do obrony, o czym należy niezwłocznie zawiadomić osobę tymczasowo aresztowaną. Osobą bliską w rozumieniu przepisów może być także osoba, która nie jest członkiem rodziny - znajomy, czy też przyjaciel.Tymczasowo aresztowany na etapie postępowania przygotowawczego pozostaje do dyspozycji organu prowadzącego postępowanie, dlatego też posiada ograniczone prawa. Adwokat w takiej sprawie jest łącznikiem z zatrzymanym.Szybkie działanie osoby bliskiej może się okazać drogą do sukcesu. Na podstawie udzielonego upoważnienia adwokat niezwłocznie podejmie wszelkie niezbędne kroki zmierzające do ustalenia gdzie osoba tymczasowo aresztowana przebywa, pod jakim zarzutem, co jest przedmiotem sprawy itp. Obrońca niezwłocznie złoży wniosek o wyrażenie zgody na widzenie, tak aby możliwie szybko spotkać się z Klientem. Adwokat osoby zatrzymanej nawiąże kontakt z organami ścigania. Ponadto adwokat w imieniu Klienta złoży również zażalenie na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu, dążąc do jego uchylenia lub zmiany na inny środek zapobiegawczy np: poręczenie majątkowe.

Kara ograniczenia wolności to represja za popełniony czyn zabroniony, najczęściej o lżejszym charakterze. Skazany na karę ograniczenia wolności nie odbywa kary w izolacji więziennej, lecz wykonuje nieodpłatnie pracę na cele społeczne lub są mu potrącane środki z wynagrodzenia za pracę. Sąd w wyroku określa wymiar i formę odbywania kary ograniczenia wolności. Prace społeczne skazany wykonuje w wymiarze od 20 do 40 godzin w miesiącu. Z kolei potrącenie wynagrodzenia może wynieść od 10 % do 25 % w stosunku miesięcznym i jest przeznaczane na wskazany przez Sąd cel społeczny.

Powierzenie sprawy Kancelarii wiąże się z zawarciem umowy starannego działania. Dlatego też dokładamy wszelkich starań, aby już na początku współpracy określić stopień trudności danego problemu oraz oszacować szanse na powodzenie działań. Gwarantujemy zachowanie tajemnicy adwokackiej w procesie karnym. Jednak ostateczny wynik sprawy zależy od wielu czynników, a finalną decyzje podemuje orzekający w sprawie Sąd.

Młodocianym jest sprawca, który w chwili popełnienia czynu zabronionego nie ukończył 21 lat i w czasie orzekania w pierwszej instancji 24 lat (art. 15 §10 kodeksu karnego). Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. Młodociany sprawca odpowiada za przestępstwo tak dorosły człowiek. Jednak ustawodawca położył większy nacisk na jego wychowanie, niż na surowe karanie.

Warunkowe umorzenie postępowania jest związane z przypisaniem oskarżonemu popełnienia przestępstwa, lecz bez wymierzenia mu kary. Sąd warunkowo umarzając postępowanie wyznacza tzw. okres próby, który wynosi od 1 roku do 3 lat i biegnie od uprawomocnienia się wyroku. Przy warunkowym umorzeniu postępowania karnego sąd może nałożyć na oskarżonego obowiązki oraz oddać go pod dozór kuratora lub osoby godnej zaufania lub stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, do której należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym.

Zasadą jest, że obrońcę ustanawia oskarżony. Jednak do czasu ustanowienia obrońcy przez osobę tymczasowo aresztowaną, obrońcę może ustanowić inna osoba. Osobą tą może być nie tylko członek rodziny, ale i każda inna osoba np: krewny, znajomy. W przypadku ustanowienia obrońcy przez 'inną osobę', udzielane jest tzw. pełnomocnictwo tymczasowe. O fakcie ustanowienia obrońcy należy niezwłocznie zawiadomić oskarżonego, który może potwierdzić lub odmówić potwierdzenia. Szybka reakcja i kontakt z adwokatem pozwoli zapewnić osobie zatrzymanej obronę jej praw i uczestnictwo w czynnościach przesłuchania, które mogą mieć wpływ na dalszy bieg sprawy.

Osoba zatrzymana w pierwszej kolejności powinna zostać poinformowana o powodach zatrzymania. Koronnym prawem osoby tymczasowo aresztowanej jest prawo do kontaktu z adwokatem w dostępnej formie oraz bezpośrednia z nim rozmowa. Osoba zatrzymana takiego kontaktu może zażądać,a organy ścigania mają obowiązek poinformować zatrzymanego o przysługujących mu uprawnieniach. Zatrzymany przy przedstawieniu zarzutów ma prawo nie przyznać się do winy i odmówić odpowiedzi na zadane pytania. Każdemu zatrzymanemu przysługuje także prawo do złożenia zażalenia na zatrzymanie. Sąd zbada wówczas zasadność, legalność oraz prawidłowość dokonanego zatrzymania. Gdy zatrzymanie było niesłuszne osoba zatrzymana może domagać się zapłaty odszkodowania i zadośćuczynienia.